سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ ﴿٢٦﴾ إِنَّا مُرْ‌سِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْ‌تَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ﴿٢٧﴾ زودا که فردا بدانند دروغگوی خودخواه کیست؟ (26) همانا ما این ماده شتر را برای امتحان شان می فرستیم، پس منتظر باش و صبوری کن (27) خدای تعالی در این جمله اشاره می کند به عذابی که به زودی برای آنان […]
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوندی که رحمت عامّش شامل همهو رحمت خاصّش از آن مؤمنین است. الرَّ‌حْمَـٰنُ ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْ‌آنَ ﴿٢﴾ خداوند رحمان (۱) قرآن را تعلیم داد (۲) کلمه ی “الرحمان” بر زیادی رحمت، و بر رحمت عمومی خدای متعال دلالت می کند. رحمت به وسیله ی بذل نعمت، و به همین
یُعْرَفُ الْمُجْرِ‌مُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ﴿٤١﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَ‌بِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٤٢﴾ تبهکاران به سیمایشان شناخته می شوند، پس موی پیشانی و پاها گرفته می شود (41) پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید (42) یعنی گروهی دارای چهره های بشّاش، نورانی و درخشانند که بیانگر ایمان و عمل صالح آنهاست، گروه دیگر