قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْ‌سَلُونَ ﴿٣١﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْ‌سِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِ‌مِينَ ﴿٣٢﴾ لِنُرْ‌سِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَ‌ةً مِّن طِينٍ ﴿٣٣﴾ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَ‌بِّكَ لِلْمُسْرِ‌فِينَ ﴿٣٤﴾ ابراهیم گفت: ای فرستادگان! مأموریت شما چیست؟ (31) گفتند: ما به سوی مردمی پلیدکار فرستاده شده ایم (32) تا سنگهایی از گِل برسرشان فرو فرستیم (33) که نزد پروردگارت برای تجاوزکاران، […]
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوندیکه رحمت عامّش شامل همه ورحمت خاصّش ازآن مؤمنین است. وَالطُّورِ ﴿١﴾ وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ ﴿٢﴾ فِي رَ‌قٍّ مَّنشُورٍ ﴿٣﴾ سوگند به طور (1) و سوگند به کتاب نوشته شده (2) در ورقی سرگشاده (3) می فرماید: سوگند به کوه طور، همان کوهی که در آنجا به موسی(ع) وحی شد؛ و
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٥﴾ قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ ﴿٢٦﴾ و به یکدیگر رو کرده از هم بپرسند (25) گویند: به راستی ما پیشتر میان کسان خود ترسان بودیم (26) یعنی به یکدیگر روی می آورند و هر یک از دیگری می پرسد در دنیا چه حالی داشته و چه عملی