یُعْرَفُ الْمُجْرِ‌مُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ﴿٤١﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَ‌بِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٤٢﴾ تبهکاران به سیمای­شان شناخته می­ شوند، پس موی پیشانی و پاها گرفته می­ شود (41) پس کدامین نعمت­ های پروردگارتان را انکار می­ کنید (42) یعنی گروهی دارای چهره ­های بشّاش، نورانی و درخشانند که بیانگر ایمان و عمل صالح آنهاست، گروه دیگر […]

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوندی‎ که رحمت عامّش شامل همه ورحمت خاصّش ‎از آن مؤمنین است. إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ هنگامی که آن واقعه رخ دهد (۱) آیه شریفه به واقعه­ ی قیامت اشاره دارد اما به طور مختصر تا هم بفهماند که واقعه‎ی قیامت آن قدر معروف است که توضیح آن لازم

  وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ و تیره بختان، چه تیره بختانی (۴۱) اصحاب شمال همان اصحاب مشئمه هستند، که چون نامه­ ی اعمال­ شان به دست چپ آنها داده می­ شود، اصحاب شمال خوانده شدند. که خود نشانه و رمزی است برای تیره­ بختی و جرم و جنایت آنها.  بیان “چه تیره بختانی”